Naar Lake Toba

Dinsdag vertrokken we met het vliegtuig van 08:35 uit KL naar Medan. Gelukkig hadden we het nog ruim gehaald ondanks dat de taxi die we hadden gereserveerd er niet was..daar sta je dan met je goede gedrag (opgestaan om 06:00). Om 08:35 lokale tijd kwamen we aan op Polonia Airport. Daar eerst een visum gehaald en door de douane. Anton onze chauffeur stond ons al op te wachten en ook mijn vader was er al. De bedoeling was dat we de boot van 13:30 zouden halen in Parapat. We gingen met 2 aparte auto's zodat ook onze koffers meekonden. Indonesie is toch weer heel anders dan Maleisie. Een grote bende noemt Collin het. En dat is het ook. Verder valt het op dat er veel armoede is maar dat er wel om de 200m een supernieuwe moskee staat. Veel dingen vallen mij al niet meer op en Collin en de kids des te meer. Bijvoorbeeld een overvolle bus waar zeker 5 man uithangt, alle troep en de manier van eten. We zagen op tegen de lange autoreis maar de kinderen hebben zich goed vermaakt met filmpjes op de telefoon en de i-pod. Het was druk op de weg dus we reden langzaam. Na een korte stop en bananenchips in the pocket gingen we weer verder. Rond 12 uur bleek dat we de boot van 13:30 niet zouden gaan halen, dus dan maar lunchen. Eerst nog wat vraagtekens of we dat wel moesten doen in het kader van niet ziek worden, hebben we goed gegeten. En het is goed gegaan, nog niemand is ziek. Tien voor half vier kwamen we aan in Parapat waar we net op tijd waren voor de boot. Deze was bomvol dus zaten we onderin, lekker in de benzine lucht. Om half vijf kwamen we aan bij Horas Family Home waar weer de nodige veranderingen zichtbaar waren, de oprijlaan was vernieuwd, en er is nu een mooi loopje naar het meer langs de visvijvers. Kylian en Connor werden gelijk vrienden met de honden en vonden het geweldig. Verder hebben we een paar ananassen uitgekozen die we gaan plukken....We waren bekaf maar we hadden nog wel zin in een heerlijk, mega groot diner. Daarna lekker pitten