Wat een avontuur voor de kids!

Het heeft hier al 24 dagen niet geregend. Dit is een van de redenen dat de waterstand van het meer daalt. Funest voor de visvijver bij Horas Family Home. Het water daalt nog elke dag en dat betekent dat de vissen, zeker zo'n 3000, over twee weken allemaal dood in de vijver zullen liggen. Mijn vader vist elke dag om de vijver aan te vullen. Gister heeft mijn vader besloten alle grote vissen uit de vijver te halen en deze in te vriezen. Ook omdat het een avontuur voor de jongens zal worden die ze nooit meer zullen vergeten. Vandaag mochten de jongens inclusief Collin dus aan de slag. Met de zwembroeken en de slippers aan de vijver in samen met Mian en een aantal mannen die ook nog een visnet uitlegden. In het begin was het nog wat onwennig omdat het een aardig drassig en modderig geheel was. De een na de ander zat vast en viel om. Het was een komisch gezicht. Al snel kregen ze de smaak te pakken toen de eerste vissen (tilapia's) met de hand of met een net werden gevangen. Ook moesten er twee joekels van goudvissen uitgehaald worden. Ook dit is gelukt. Het duurde zo'n 1,5 uur voordat er zo'n 52 kg vis uit de vijver was gehaald. Deze vis werd levend en wel in een emmer gegooid, gesorteerd, gewogen en daarna met de kruiwagen naar de volgende plaats van bestemming vervoerd: de parkeerplaats waar ze op een kleed werden gegooid (no mercy with the fish) en levend en wel werden ontdaan van de vinnen. Ondertussen gingen Collin, Kylian en Connor zich wassen in het meer. Nu zijn ze met open mond aan het kijken naar het schoonmaken van de vis. Janet en (O)pa hebben het geheel aanschouwd en foto's en filmpjes gemaakt. Deze worden later toegevoegd. Ondertussen wachten we, met name Collin, nog steeds op de mega regenbui die een dezer dagen moet komen. Dit zijn de tropische regenbuien waarbij binnen een aantal uren zo'n 10 cm regen naar beneden komt. Nu maar hopen dat deze bui komt nog voordat we weggaan...over vier dagen alweer. Kortom never a dull moment at Lake Toba!